Tuesday, January 21, 2014

आज मौसम बडा बेइमान है...

आज मौसम बडा बेइमान है... हे आज सहजच ओठांवर आलं... आजचं मुंबईचं वातावरण बेईमानं झालंय... खरं तर सकाळी उठले तेव्हा खिडकीतून बाहेर पाहिलं... अंधार,अंधार.. मी फारच लवकर उठलेय की काय असंच वाटलं पण छे... मी आणि लवकर उठणार... हाहाहा! घड्याळ्यात नेहमीचीच वेळ झाली होती... जास्त बाहेर लक्ष न देता ऑफिसला जाण्यासाठी आवरायला घेतलं... अरे बापरे... घराबाहेर पडले तर काय सगळीकडे मस्त मातीचा सुगंध, सगळी कडे रिम झिम बरसणारा पाऊस... थंड थंड वातावरण... आज रोजच्या बोचणाऱ्या थंडीपेक्षा भारीच थंडी होती... हळूवार प्रेमाचा स्पर्श जसा छान छान वाटतो ना तशीच्च आजची थंडी हळूवार स्पर्श करणारी...

अशा भारी वातावरणात मरिन ड्राईव्ह ला जाण्याचा मोह मला आज झालाच... आली लहर केला कहर असंच काहीतरी आज झालं माझं... जायचं होतं मला ऑफिसला... पण पावलांना ही कळलं नाही वाट मरिन ड्राईव्हची कधी धरली... खरं तर खूप विचार केला नको जायला...पण नेहमीप्रमाणे मी लवकरच ऑफिसला पोचणार होते... लवकर जाण्यापेक्षा मरीन ड्राईव्हा ला जान येऊया असा मनाचा निर्णय झालाच की पक्का... आणि मग... आमची स्वारी खुशीतच ना... चर्नीरोडला उतरले... आनंद तर होताच त्यापेक्षा भारी तर शांतता होती माझ्या सोबतची... एकट्याने असं मरिन ड्राईव्ह आणि ते पण सकाळी सकाळी... च्याला मला वेडेच म्हणतील लोकं... असं वाटलं थोड्यावेळासाठी... पण who cares... बिनधास्त एकदम... मोबाईवर गाणी ऎकत पोचलेच....
आणि....मरिन ड्राईव्ह! आलंच... कॉलेजच्या मुलामुलींचे बरेच ग्रुप होते... काही कपल्स होते...काही मॉर्निंग वॉकसाठी फिरणारे आजी-आजोबा.... बरेच जण.... आणि बाकी होता तो अथांग ‘समुद्र’..... थंड वातावरणात आपण शाल घ्यावी तशीच समुद्रानेही धुक्यांना शाल म्हणून ओढलं असेल की काय असंच क्षणात वाटलं...  निशब्द होऊन फक्त पाहत राहावं.... हे सुंदर आणि देखणं रुप समुद्राचं!

तशी माझी ही पहिलीच वेळ एकट्याने इकडे येण्याची... जे पाहत होते ते सगळं नवीनंच होतं. नजर जिथपर्यंत जात होती तिथपर्यंत फक्त समुद्र... शांतता! एकांत खूप मजेशीर असतो हे पहिल्यांदाच कळालं... पावसाळ्यात मरिन ड्राईव्हला दरवर्षी एकतरी वारी होतेच फ्रेण्ड्स बरोबर... फ्रेण्ड सर्कलबरोबरची मजा मस्ती आठवतेय आजही... इकडच्या मुलांना बघून... आणि आठवण झाली माझ्या बेस्ट फ्रेण्डची... फोन लावला तिला... मोठ्य़ाने ओरडून सांगितलं... तुला माहित आहे का... मी मरिन ड्राईव्हला आहे... माझ्या आवाजात जितका आनं होता ना तितकीच शांतता तिच्या आवाजात होती... ती बहुतेक ऑफिसमध्ये होती... शानी मला म्हणते... अरे ये तेरेको ऑफिस नही है क्या? आज छुट्टी क्या?... मूड खराब केला यारजानेवाली हूं रे मै ऑफिस... बस्स तुझे मिस कर रही हुं... तु भी चाहिये थी यहां.... मस्त लग रहा है सब... मी बोलतच राहिले... अरे मुझे कामधंदा है रे फिस मे, तेरे जैसे नहीं... अब तु जो वहा देखेगी, उसको लिखेगी, लिखने के तेरे को पैसे मिलेगें... ब्ला ब्ला... असं बरचं काही बोलतच गेली... माझ्या डोळ्यांत टचकन पाणी केव्हा आलं हे कळलंच नाही... ज्यांना आपण आपल्या आयुष्याचा अविभाज्य घटक समजावं आणि त्यानं आपल्या भावनांना समजून न घेता... आपण सारं काही फक्त पैशासाठीच करत असतो असं समजावं... खूपच हर्ट झालं तिचं बोलणं... बहुतेक तिला माहित नसावं ती काय म्हणाली... बोलता बोलता मस्करीत बरंच काही बोलून गेली होती... 

लेख करणं माझा छंद आहे याचा अर्थ असा नाही होत की मी नेहमी लिहिण्यासाठीच अनुभव घेत असते... लाईफचा सुंदर क्षण तिच्यासोबत शेअर करावासा वाटला होता म्हणून फोन केला होता मी... पण नाही कळलं तिला... बहुतेक तिला समजणारही नाही कधी... मी बोलता बोलता कट केलेला फोन तिला कळला नाही... मी रागावले असेल याची जाणीवही तिला झाली नाही... च्याला हे असे फ्रेण्ड्स पण ना, कधी कधी डोक्यातच जातात... भारी दिवसाची... भारी क्षणाची वाटच लावली... पावसात रडणाऱ्याचे अश्रू दिसत नाहीत असं कोणीतरी म्हटलं होतं ते बहुतेक खरंच होतं... खरं तर मला राग येण्यासारंखं काही झालचं नाही... पण तरीही वाईट वाटलं... खूपच भावनिक होतंयार अस्सं एकटं फिरलं की... च्याला तु गेलीस खड्यात नेक्स्ट टाईम बुला तु मुझे कभी घुमने, तब बताती हूं तुझे मेरा काम... हर एक फ्रेण्ड जरुरी होता है असं म्हणत तिला माफही केलं... चल तु भी क्या याद रखेगी.... फूट्ट अब.... हाहाहा! खडूस है यार तू... और खडूस ही रेह... मै कुछ भी बोल रही हूं क्युंकी मुझे पता है तु कभी मेरा ब्लॉग पढेगी नही... च्यायला मराठी सिख ले जरा... नकळत का होईना समोरच्याच्या भावनांची कदरच नसेल तर कमीत कमी दुखवू तरी नकोस च्यायला... आज मौसम बडा अच्छा था.. पर उसे बेइमान तुने बना ही दिया...    
ऑफिसला मस्त लेट झाला आज... Boss चा फोन आलाच मला... मॅडम कुठे फिरताय म्हणून.... आम्ही एफ.बी ला स्टेटस टाकले होते... ते Boss ने पाहिलेच की... आणि मग काय... मज्जा ना..... आज नाश्ता म्हणून Boss चा ओरडाच खाल्ला.

F O R E V E R ...

1 comment:

  1. mast lihita yaar mam.......... n 2mchi dehboli jaam enjoy karavishi vatate........ kiti frankly bolana...... gel sarv khadyat mi n ekant bara.........:P :) :) :)

    ReplyDelete